„Uff, uff… jak WYSOKO!” – myślisz pewnie, wchodząc wreszcie do mieszczącej się na szczycie wieży sowiarni. Rozglądasz się uważnie. Podłogę zaścielają (O FUUJ!) szkielety drobnych zwierząt i ptasie odchody. Drobne kosteczki chrzęszczą Ci pod stopami, gdy idziesz w stronę okna. Tak jak wszystkie inne w sowiarni to też nie ma szyby. Słyszysz delikatny łopot skrzydeł i ciche pohukiwanie, gdy odwracasz się, by wybrać odpowiednią sowę.